***
Matthew McConaughy is killer Joe en killer Joe is Matthew McConaughy. Zonder zijn ingetogen maar intense vertolking zou de film niet eens de moeite waard zijn om te zien daar het verhaal maar pover is (één simpele plotwending is net iets te weinig) en soms zelfs een beetje slaapverwekkend.
Maar Matthew dus... de voormalige posterboy en knappe bink speelt in "Killer Joe" de rol van zijn leven.
Het is gemakkelijk om in dit soort waanzinnige rollen over the top te gaan en te hervallen in de Tony Montana routine (veel gebrul, gedreig en gevloek, maar weinig inhoud), maar McConaughy blijft verassend kalm in zijn rol van huurmoordenaar/flik en geeft de film een welgekomen dreiging mee.
Killer Joe Cooper is onaantastbaar, onvoorspelbaar en compleet gestoord, alsook charmant, slim en welbespraakt.
Wanneer Chris, een twintiger uit een disfunctionele trailer trash familie zijn schulden niet kan terug betalen aan de lokale gangsterbaas, komt hij op het idee zijn moeder te laten vermoorden. De vrouw liet namelijk een levensverzekering van 50000 dollar afsluiten met als begunstigde Dottie, haar enige dochter en zus van Chris. Wanneer Chris zijn plannen voorlegt aan vader Ansel, en deze akoord gaat, huren beide heren Killer Joe in. Een gladde politieman die na zijn uren bijklust als huurmoordenaar. Er is echter één probleem. Joe voert het plan enkel uit indien hij op voorhand een bedrag van 25000 dollar ontvangt en maakt hier geen uitzondering op. Maar wanneer Joe de jonge Dottie in zijn vizier krijgt geeft hij beide heren de keuze : ofwel het geld ofwel Dottie als onderpand. Hoewel Chris in eerste instantie zijn zus liever niet in de handen van deze gewetenloze moordenaar duwt, wordt het algauw duidelijk dat dit zijn enige optie is. Dottie, die weinig of geen inbreng heeft in heel de zaak, voelt zich echter aangetrokken tot Joe en gaat tot Chris' verbazing akkoord om Killer Joe te vergezellen tot de zaak beslecht is. Maar wanneer de moeder vermoord wordt en het geld niet Dottie maar Rex (de nieuwe partner van de moeder) tegemoet komt, krijgt het simpele plan allures van een nachtmerrie en moet Chris zijn zus (alsook zichzelf en zijn familie) zien te redden uit de handen van Killer Joe.
William Friedkin, regisseur van genreklassiekers als "The french connection" (1971), "The excorcist" (1973) en "To live and die in LA" (1985) en tevens jongste regisseur ooit die een oscar won (31 jaar, voor "the french connection"), levert op 78-jarige leeftijd zijn meest radicale, compromisloze film af. Het is een gitzwarte film noir die tegelijk grappig, shockerend en ultrageweldadig is (één woord : soepblik), niets of niemand ontziet en naar alle waarschijnlijkheid puriteins Amerika op zijn grondvesten laat daveren. Het lijkt wel het trailer trash broertje van "Fargo" (1996) maar dan zonder het snedige scenario. Visueel is deze donkere film onberispelijk, met prachtige fotografie (die sporadische bliksems!) en dito beeldvoering. De acteurs (met als enige uitzondering Emile Hirsch) zijn geweldig en de sfeer beklemmend en hoewel het magere verhaal geen 90 minuten blijft boeien weet Friedkin de kijker toch mee te slepen in zijn ziek wereldje om in de laatste 10 minuten alle remmen los te gooien en de finale te laten ontaarden in een shockerende aaneenschakeling van brutaal geweld en ziekelijke humor (het veelbesproken kippeboutje). Tot dan is de film bij vlagen geniaal, maar meestal sober, traag en onderkoeld en is het de verdienste van McConaughy dat men uberhaubt de hele rit uitzit. Zijn Killer Joe is de sterkste filmslechterik in lange tijd (de eerste echt memorabele sinds Javier Bardem in "No country for old men") en verdient voor mijn part een Oscar-nominatie. Killer Joe is een mens van vlees en bloed, geen typisch overdadige slechterik maar een beredeneerde psychopaat die, ondanks zijn kilheid, toch menselijke trekken vertoont en zelfs op bepaalde momenten sympathiek overkomt. En dat is de kracht van "Killer Joe", een geschifte film vol geschifte personages die 2 sterren krijgt voor de film zelf en één ster voor Matthew McConaughy. See you at the Oscars Matthew.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten