dinsdag 4 september 2012

WE NEED TO TALK ABOUT KEVIN (2011)

***1/2

Eva (Tilda Swinton) is een moeder van twee, gelukkig getrouwd en succesvol schrijfster. Haar leven en gezin worden overhoop gehaald wanneer haar zoon Kevin (Ezra Miller)een zwaar misdrijf pleegt en zich hierbij van geen kwaad bewust is. Is Kevin een psychopaat? En had Eva dit kunnen voorzien of zelfs voorkomen? Is het de uitkomst van een jarenlange moeizame relatie met haar zoon of is de jongen gewoon slecht geboren?
"We need to talk about Kevin" stelt deze vragen niet luidop, maar laat ze sluimeren doorheen een web van flashbacks die de interactie tussen moeder en zoon uitdiepen, zonder er een pasklaar antwoord op te geven. Er wordt veel gesuggereerd, maar niets uitgesproken, waardoor de ambiguiteit van de film en zijn personages wordt versterkt.

In het begin van de film zien we Eva als alleenstaande verbitterde vrouw zich een weg door leven drinken, dagelijkse confrontaties aangaan met omstaanders en stilaan wegkwijnen bij de herinnering aan die ene fatale avond. Het wordt al snel duidelijk dat Kevin al van in zijn kinderjaren een doorn in het oog van zijn moeder is en zich in deze rol maar al te graag wil en kan schikken.
Hij laat geen kans onbenut om zijn moeder te beledigen, te kwetsen of zelfs te shockeren en is onverschillig bij al wat hij zelf uitsteekt. Toch is hij slim genoeg om zijn slechte intenties nooit te laten zien aan de buitenwereld waardoor zijn moeder op weinig of geen steun kan rekenen van haar omgeving.
Zijn naive vader (John C. Reilly) is zich van geen kwaad bewust en leeft van dag tot dag terwijl Eva kampt met een joekel van een schuldgevoel. Ergens twijfelt ze aan zichzelf en beseft ze misschien wel dat haar relatie met haar zoon van dag één gedoemd was te mislukken, daar ze zelf nooit echt een band kon en wou smeden met haar eerstgeborene en zelfs letterlijk alles deed om zijn gehuil niet te aanhoren (dit leidt tot één van de weinige grappige scenes in een voor de rest bikkelharde film).

Zijn ouders schuldig aan de zonden van hun kinderen? Is Eva onrechtstreeks verantwoordelijk voor de daden van haar zoon? Is Kevin's gedrag en karakter genetisch bepaald of gecreeerd door haar nietsontziende kilheid? "We need to talk about Kevin" reikt geen antwoorden aan en laat de kijker zelf bepalen in hoeverre beide partijen schuldig zijn aan Kevin's monsterlijke daad en dat maakt van deze film een nachtmerrie-achtig noodlotsdrama die zichzelf niet snel laat vergeten, onder de huid kruipt en rustig aan al zijn tanden verder in uw ziel zet. Straffe kost.

04-09-2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten